De voorouders van de families zijn vooral landarbeiders ofwel dagloners. Er zijn niet zo veel verhalen overgebleven van vroegere geslachten. Toch zijn er een aantal mooie verhalen. De oudste is het verhaal over Lange Willem Schoonveld, mijn betovergrootvader. In dat verhaal wordt heel mooi het leven op een Groninger boerderij in de 19e eeuw beschreven. Vooral het eentonige winterwerk, het dorsen van het graan, maakte indruk op mij.

Daarnaast is er  het familieverhaal Antonides, waarin het leven van Johannes en IJnskje  Antonides als ploegbaas bij de spoorwegen en overwegwachteres aan het eind van de 19e eeuw naar voren komt. De schrijver Wiebe Antonides is opgegroeid in wachtpost 22 onder Sneek aan de lijn tussen Stavoren en Leeuwarden, in de periode dat dit nog de hoofdverbinding tussen Leeuwarden en Amsterdam was.

Het verhaal over mijn Oom Piet, jong gesneuveld in toen nog Nederlands Indië, was destijds de aanleiding om de site op te zetten. Een boeiende schets van het leven van een soldaat zoals dat uit zijn brieven naar voren komt en de manier waarop Nederlanders toen aankeken tegen hun kolonie en haar inwoners.

Verder is er het verhaal van Alex Berry . Het is een “what if.. ” verhaal van deze jongen uit Californië. Wat, als mijn grootvader Hendrik Schoonveld niet was geëmigreerd.