Waarom hebben jullie een huis in Turkije?

Wilma: Ik ontmoette Veli in 1999 en al snel ontwikkelde zich een mooie relatie tussen ons. Hij is van Turkse afkomst, en we besloten samen verder te gaan in de reis van het leven.

Veli heeft van 2001 tot 2006 in Nederland gewoond en gewerkt. Maar na enkele jaren, door lichamelijke klachten, besloot hij terug te keren naar Turkije. Wat begon als een tijdelijke oplossing, groeide al snel uit tot een blijvende keuze. Eigenlijk realiseerden we ons al snel dat we allebei het beste tot ons recht komen in ons eigen land. De levensstijl, de mensen en de cultuur in Turkije waren wat ons altijd had getrokken.

Een huis bouwen

We waren vaak op vakantie in Turkije, maar langzaam maar zeker begon het idee om daar een huis te laten bouwen steeds meer vorm te krijgen. We vonden de perfecte plek: een stuk grond vlak bij het strand, dicht bij een gezellig Turks stadje. Het voelde als een droom die uitkwam. We besloten om ons huis helemaal in Turkse stijl te laten bouwen, naar onze eigen wensen en behoeften. Het resultaat is een plek die helemaal van ons is: sfeervol, comfortabel, en verbonden met de natuur.

Thuisvoelen

Naarmate we daar meer tijd doorbrachten, begonnen we ons steeds meer thuis te voelen. Ik maakte wat vriendinnen in het dorp, en langzaam maar zeker raakten we ingeburgerd. Eerst kwam ik een paar keer per jaar, maar nu, sinds mijn pensioen, verblijf ik er vaker. En zo hebben we nu zowel een huis in Nederland als in Güzelyurt in Ortaga, Turkije – een ideale balans. En eerlijk gezegd, het bevalt ons geweldig.

Wat is nu zo fijn aan Turkije?

De mensen, en vooral de cultuur van verbinding, contact en elkaar helpen. Er is minder focus op status of uiterlijk, al is dat in bepaalde groepen natuurlijk wel anders. Maar voor ons is het belangrijker wie je bent, hoe sociaal je bent en wat je voor elkaar over hebt.

In Turkije heb je bijvoorbeeld de typische “mannen cafés”, waar Veli (mijn vriend) regelmatig naartoe gaat. Geen alcohol, maar wel veel gesprekken, spelletjes en een stukje overleg met elkaar. Het draait daar niet om indruk maken of de nieuwste gadgets, maar om simpelweg samen zijn, elkaar ondersteunen en genieten van het moment.

Grote tuin

We hebben zelf een grote tuin, vol fruitbomen en bloemen. Het onderhouden van de tuin is niet alleen ontspanning voor ons, maar ook een manier om met de buren en de lokale gemeenschap te verbinden. Er wordt veel gedeeld: iedereen verbouwt iets in de tuin, en vaak krijg je van iemand anders een zak met verse groenten of fruit. Het is de cultuur van geven en nemen, van samen bouwen aan een fijne gemeenschap.

Gezellig samenzijn

Wat ik ook geweldig vind, is de cultuur van samen eten, drinken, muziek luisteren, muziek maken en dansen. Het sociale aspect van het leven in Turkije is heel anders dan wat we in Nederland gewend waren. Er is altijd tijd voor een gezellig samenzijn, en het voelt altijd als een moment van echte verbinding.

Dus, wat hebben jullie nu?

Twee huizen, twee culturen, maar bovenal een gevoel van thuis. In Nederland voelen we ons geborgen, maar in Turkije hebben we een tweede thuis gevonden, waar we omringd zijn door een vriendelijke, behulpzame gemeenschap. Het is de perfecte plek om te zijn, en we kunnen ons geen betere plek wensen om deze fase van ons leven te beleven.