Redder

Collega Schoonveld raakte betrokken bij een reddingsoperatie in Groningen toen hij een auto in het water zag en hulpgeroep hoorde. Met behulp van touw en andere voorbijgangers wist hij twee drenkelingen aan boord van een restaurant schip te trekken, voordat de politie arriveerde. Later deelde hij zijn ervaringen met collega's.

Uit het interne PTT blad Impuls 1986

‘s Morgens op weg naar je werk betrokken raakte bij een reddingsoperatie. Dat overkwam onze collega. De winter is op z’n retour, maar toch was het nog knap fris buiten. Het ochtendzonnetje gloorde aan de horizon.

De heer Schoonveld had juist zijn auto bij de Museumbrug in Groningen geparkeerd, toen hij geschreeuw hoorde. ln de richting van het geluid lopend. veranderde het lawaai in hulpgeroep. Bij de Zuiderhaven aangekomen zag Schoonveld een auto in het water liggen. Ter hoogte van het drijvende restauÍant aan de Steenhouwerskade probeerden twee drenkelingen het hoofd boven water te houden. Hulproepend en om zich heen slaand. Schoonveld bedacht zich geen moment en rende terug naar z’n auto om een stuk touw te halen. Terug op de plaats des onheils was de drenkeling, die bleek niet te kunnen zwemmen, door het andere slachtoffer naar de boeg van het restaurantschip geloodst. Maar helaas naar een nogal ongelukkig gekozen plaats. De heer Schoonveld stormde het schip op, maakte een lus in het touw en wierp het de drenkelingen toe. Toen begon de klus. De 1e water geraakten moesten tegen de scheepswand omhoog worden getrokken. Schoonveld had ondertussen hulp gekregen van een voorbijganger. Samen sjorden ze het eerste slachtoÍfer aan boord.
Nog enkele bereidwilligen waren inmiddels te hulp geschoten. Met vereende krachten werd de tweede drenkeling opgetakeld. Ondertussen arriveerde de ijlings gewaarschuwde politie.

ln paniek, verkleumd tot op het bot en totaal ontredderd werden de drenkelingen met een politiebusje het politiebureau gebracht. De heer Schoonveld ging na het klaren van het reddingskarwei richting Reitemakersrijge. Van werken was nog geen sprake. Eenmaal achter z’n bureau gezeten, raakte Schoonveld pas goed doordrongen van wat er zich precieshad aÍgespeeld in de vroege ochtenduren. Natrillend van de schrik vertelde de heer Schoonveld zijncollega’s over de reddingsoperatie.

2 reacties

  1. Wat een verhaal! Ik heb dit nooit geweten. Ik ben benieuwd of mijn vader het zich nog kan herinneren.
    Heb ik meteen een gespreksonderwerp voor de eerstvolgende keer in Ten Boer.

Laat een antwoord achter aan EllenReactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *