
’s Zomers ging de familie naar Ameland. Eerst in huisje Martha bij Nes, daarna in een tent en in een tenthuisje: Belcampo. Na terugkomst uit Amerika in huisje Sinne en Wille van de familie Leistra, de schoonouders van broer Piet.
Met zes zonen in een bovenwoning een ideale manier om de schoolvakantie door te brengen. Spul wat mee moest kwam in een kist die door de HTO van Groningen naar Ameland werd gebracht. De oudere zonen met Pa op de fiets langs de Dokkumer trekvaart, Moe met de kleinen met de bus.
In huisje Martha kwam familie logeren, ook Opa.
Greetje herinnert zich:

Ameland, ik denk in augustus 1957. Mijn ouders waren een week met mij op Ameland, te gast bij oom Jo en tante Fokje. Volgens mijn moeder in een ‘veredeld kippenhok’.
Mijn eerste kennismaking met dit mooie eiland. Later zouden nog veel onvergetelijke vakanties volgen.
Ameland, bij mij roept dit veel op: altijd zon, een warm familiegevoel, windschermen op het strand waarachter iedere Schoonveld die zich op dat moment op het eiland bevond neerstreek, tenthuisjes van waaruit we speurtochten organiseerden voor het hele veldje, toiletten op de camping waar we eindeloos voor in de rij stonden (met een rol onder de arm), de kampwinkel op ‘Klein Vaarwater ‘ waar het veel leuker boodschappen doen was dan in de kruidenierswinkel in Bedum, de imperial van onze auto die doorzakte omdat mijn moeder zoveel mogelijk mee wilde nemen want “op Ameland is alles veel duurder”, de wandelingen door het Oerd samen met onze grote neven Piet en Koos.
Na mijn veertiende gingen we naar Elspeet, Nunspeet of Garderen in een huisje van de PTT. Ook mooi maar het familiegevoel ontbrak, ik vond het sons maar saai.
Hoe dan?
Het kippenhok waar Greetje over schrijft is huisje Martha. Het staat er nog steeds aan de rand van het dorp Nes, in recreatiegebied De Vleyen. Het heet nu Ariadne. In 1958 heb ik er mijn eerste Ameland vakantie doorgebracht. Het huisje is oorspronkelijk een kippenhok, gebouwd met de stenen van de klinkerweg naar de Duitse bunker op het Oerd. Greetje vertelt dat zij er gelogeerd hebben, Opa Willem heeft er gelogeerd. Rond 2010 hebben wij het huisje rond de kerst een week gehuurd. De verhuurder vond dat ik er heel anders uitzag dan op de foto uit 1958 die ik hem had toegestuurd. Na een week vonden we het huisje voor ons beiden te klein! Het heeft een kleine woonkamer van 16m2 en twee slaapkamers. In één kon een tweepersoonsbed staan met daarnaast een babyledikantje, in de tweede slaapkamer twee stapelbedden met een gangetje er tussen. Hoe organiseer je dat als gezin met 4 en later 5 kinderen, als je ook nog meerdere volwassen logees hebt?
Stokbrood bakken
We hoorden dat Fransen stokbrood aten. Mijn moeder vond dat ook een mooi plan, met zijn allen stokbrood bakken op het strand. In een oude schoenendoos in de kelder liggen een paar van mijn vader zijn 8mm filmpjes. Ik had geen idee wat er op stond, maar recent laten digitaliseren en op YouTube gezet. In dit filmpje uit 1965 of 1966 beelden van Ameland en het stokbrood bakken. Een mooi avontuur, maar het stokbrood was niet te eten, vooral zandkorrels.
Mijn herinneringen aan Ameland zijn vooral storm, windhoos en een ondergelopen camping Klein Vaarwater.