Gisteren weer gezellig op bezoek geweest bij onze Oom Harke in Ten Boer. Opgewekt als altijd. Veel verhalen over vroeger en veel herhaling over nu. Ik had onze hond bij me. Harke weet dan te vertellen dat hij vroeger ook een hond heeft gehad. Maar dat hij thuis de enige was, die van honden hield.

Sterke Harke

Harke vertelde dat Opa Schoonveld een grote sterke man was. Hij kon wel 80 kilo tillen aan één pink. (Greetje: het aantal kilo’s neemt wel toe met de jaren, vroeger was het 25 kilo’s) Harke was zelf ook de sterkste van de zonen. Zijn oudste broer Jo, mijn vader, was niet sterk, aldus Harke. Jo heeft in 1938 een zware longontsteking gehad. Het was kantje boord of hij het zou halen. Harke vertelde verder dat hij in zijn jonge jaren met grote balen stro en 50kg kolenzakken heeft gesjouwd.

Harke noemt Jo altijd zijn oudste broer. Ik corrigeer hem dan, Willem is je oudste broer. Maar zegt hij dan: “ja, ik bedoel de oudste van de tweede groep.” Ook weet Harke vaak te vertellen dat Jo moeke’s lieveling was.

Met meisjesjas naar school

In mijn schooljaren was het altijd een ramp met onze kleding. Ik heb een tijd gehad dat ik een jas van één van mijn zussen aan moest hebben naar school. Natuurlijk werd dat gezien door de andere kinderen. Dat was niet mooi,  er werd dan geroepen: hij heeft een meisjesjas aan.   Heel normaal,  ik zou hetzelfde hebben gedaan. Ik schaamde mij.  Toen  ik naar school ging  en uit het zicht van ons huis, trok ik mijn jas uit. Ik kwam zonder jas aan op school.  Het duurde niet lang of ze werden het thuis gewaar. Dan kreeg ik straf.  Dat betekende  meestal betekende zonder eten naar bed. Dat was voor mij één van de ergste straffen.

Meccanodoos

Regelmatig gebeurde er iets dat straf verdiende. Sinterklaas zou een feest moeten zijn.  Voor mij was het geen feest.  Toen ik nog in die man geloofde dacht ik altijd: “ Waarom krijgt een ander zulke mooie cadeaus en ik een appel met een dubbeltje erin.?” Achteraf begrijp ik het,  maar toen echt niet.

Zelf heb ik een keer gelogen dat ik iets had gekregen wat niet waar was. Toen de onderwijzer vroeg wat we hadden gekregen,  heb ik gezegd een meccanodoos. Natuurlijk werden ze gewaar dat  ik had gelogen. De straf bleef niet uit. In de eerste plaats strafregels 100 keer schrijven:  “ik mag niet liegen tegen de meester”.  Met de mededeling dat liegen zonde was en dat je dan ook niet In de hemel kon komen.  Dat was niet best!  En thuis kreeg ik ook nog straf. Ik was dus uitgekeken op de Sint,  ik heb hem nooit weer gemogen. Een meccanodoos was een soort lego en dan van metaal daar kon je van alles van maken ik zou het nu zelfs nog wel willen hebben. Die straf is er nog steeds,  hoewel ik er niet meer van wakker lig.

Henk en Greetje hebben Harke op zijn ouden nog een Meccanodoos gegeven